Değerli okuyucu,
Hizmet hayatımla ilgili öğrendiğim bazı tecrübeleri sizlerle paylaşmak istedim. Şunu da her şeyin başında vurgulamakta yarar görüyorum. Hâlâ olgunluk yolunda yürüdüğümü, Rab’bin lütfu ve desteği ile büyümeye ve öğrenmeye devam ettiğimi belirtmek isterim. Bugün ne isem, Tanrı’nın lütfu ile öyleyim… Aşağıda yazılanları okul, kurs ya da danışmanlık ile bir anda öğrenmek mümkün değildir. Yapılan bir sürü hata, deneme yanılmalar, güzel ve kötü örnekler, başkalarının eleştiri ve öğütleri ile zamanla, damlaya damlaya oluşan tecrübeler yumağıdır. Okuyanlara bereket olması dileğimle…
- İlk öğrendiğim, hizmet etmenin büyük bir onur ve ayrıcalık olduğudur. En angaryasından en arzu edilene, her hizmeti aynı itina ve özenle yapmak gerektiğini öğrendim. Özellikle kilise ya da kiliseye bağlı bir hizmette bulunan kişilerin çok önemli ve kutsal bir sorumluluk taşıdıklarını bilmeleri önemlidir.
- Hizmette takım çalışmasının önemini öğrendim. Herkes bir ya da birkaç konuda yeterli, yetenekli, armağanlı olabilir ama takım olduğumuzda çok daha etkin, verimli çalıştığımızı ve yaratıcı, kaliteli ürünler ortaya koyduğumuzu gördüm.
- Hizmetin sabır, zaman, sevgi, gayret gerektirdiğini öğrendim. Özellikle işi insan olan kişilerin sabırlı olması önemlidir. Anında değişim ve gelişim beklememek gerekir.
- Hizmette risk almayı ve sınırlarımı zorlamayı öğrendim. Özellikle yaşadığımız toplum ve içinde bulunduğumuz koşullar bazı konularda bir tık daha atılgan ve girişken olmamızı gerektirmektedir.
- Geçirdiğim yıllar içinde hata yapmayı ve hatalarımdan ders çıkartmayı öğrendim. Hiç kimsenin mükemmel olmadığını ama Rab’bin lütfu ve yardımı ile her geçen gün Mesih’e daha çok benzemek için gayret sarf etmek gerektiğini derinden anladım. Yapılan hataların telafi edilmesinin ardından olgunlaşma geldiğini fark ettim.
- İlişkilerin çok önemli olduğunu öğrendim. Eşimle, meslektaşlarımla, müşterilerimle, kilise kardeşlerimle, hatta komşularımla bile düzeyli, sevgi ve saygı temelli bir ilişkinin şart olduğunu tecrübe ettim.
- Öz muhasebe ve öz eleştiri yapmanın gerekliliğini öğrendim. Özellikle anlaşmazlıklarda ve farklı görüşler karşı karşıya geldiği anlarda ilk adım olarak kendimi değerlendirmeyi öncelik haline getirdim.
- Diğerlerinden beklentilerim konusunda önce kendimin örnek olması gerektiğini öğrendim. Bana nasıl davranılmasını istiyorsam diğerlerine de öyle davranmaya çalışıyorum.
- Hizmette aile desteğinin çok önemli olduğunu öğrendim. Aile desteği olmadan her şey iki kat daha yorucu ve zor geliyor. Onların onayı, desteği ve anlayışı büyük bir motivasyon ve katkı sağlıyor.
- Verilen sözlerin yerine getirilmesi gerektiğini öğrendim. Küçük ya da büyük fark etmez, verilen her söz ve vaat zamanında ve en iyi şekilde yerine getirilmeli.
- Her kişinin (yöneticiler dahi), bir yönetim altında olması ve hesap vermesi gerektiğini öğrendim. Bu gibi denetimler kişiyi korur ve teşvik eder. Herkesin zayıflığa kapılma, günaha düşme riski vardır. Hesap vermeyi sevmeyen hesap da sormasın.
- Öncelikleri belirlemenin önemli olduğunu öğrendim. Hâlâ bu konuda çok gelişmem gerek ama iyi belirlenmiş öncelikler hizmet ve hayat kalitesini arttırır.
- Kendimi sürekli geliştirmem gerektiğini, özellikle Tanrı Sözü ile beslenmeyi ihmal ettiğimde her konuda zayıfladığımı öğrendim. Tanrı sözü yol gösterir, azarlar, eğitir, yola getirir.
- Hizmet edenlerin acı çekeceğini öğrendim. Genelde duygusal olmak üzere kimi zaman fiziksel acılar da çekilir.
- İnsanların değil Tanrı’nın onayını önemli tutmayı öğrendim. Öğretiş ve diğer hizmetlerde elbette insanların yararını ve beğenisini düşünmeliyim ama ilk önce Tanrı’nın hoşnut olmasını ve onayını istemeyi, gözetmeyi öğrendim.
- Her açıdan kendim olmaya çalışmayı öğrendim. Elbette öykündüğüm ve örnek aldığım karakterler, liderler ve hizmetkârlar var, ancak kendi tarzımı, kişiliğimi ve yeteneklerimi yansıtmamın daha doğal, samimi ve gerçek olduğunu öğrendim. Taklit etmek maske takmak gibidir.
- Takdirin az, eleştirinin çok olduğunu öğrendim. Bu konuda kişi baştan bu gerçeği kabul edip yüksek beklenti içinde olmamalı.
- Teşekkür etmenin ve teşvik etmenin bereketini öğrendim. Bu konuda da daha çok gelişmem gerektiğinin farkındayım. Ancak hem önderlik ettiğiniz veya yol gösterdiklerinize hem de önderlerinize ve size yol gösterenlere minnettarlığınızı iletip ihtiyacı olanları teşvik ettiğinizde hem ilişkiniz gelişir hem de hizmet kalitesi artar.
- Karşındakileri iyi ve doğru dinlemenin yararlı olduğunu öğrendim. Hem yanlış anlamaları bertaraf etmesi hem de karşımdakine olan sevgi ve saygımı göstermek anlamında yararlıdır.
- Öğrenmenin ve olgunlaşmanın sonunun gelmeyeceğini sürekli kendimi yenilemem gerektiğini öğrendim. Özellikle yeni nesle hizmet eden biri olarak, o neslin ihtiyaç, beklenti ve ilgilerini öğrenmenin yararlı olduğunu öğrendim.
Bir kilisede ya da hizmette bulunmak büyük bir onurdur. Bizler her ne kadar zayıf, yetersiz ve eksik olsak da Rab bizde etkin olan lütfu ile bizi kullanabilir. Bu yazıyı okuyan herkesi teşvik etmek isterim. Olgunlaşmayı ve gelişmeyi hedefleyin, ancak hizmet etmek için tam olgunlaşma zamanını beklemeyin, çünkü o zaman asla gelmeyecektir. Hizmete başladığınız an gelişmeye de başlayacaksınız. Okumak, dua etmek, akıl sormak ve eleştirilere açık olmak daha çabuk olgunlaşmanızı sağlayacaktır.
