Şimdi ben insanların onayını mı, Tanrı’nın onayını mı arıyorum? Yoksa insanları mı hoşnut etmeye çalışıyorum? Eğer hâlâ insanları hoşnut etmek isteseydim, Mesih’in kulu olmazdım. (Gal. 1:10)
Bir çoban başkalarına etkili hizmet etmeden önce, bu hizmetin duygusal ve ruhsal gereklerine hazır olmalıdır. Hepimizin üstesinden gelmesi gereken engeller ve duvarlar vardır. Bunlar büyürken deneyimlediğimiz birçok incinmeden veya bize öğretilen hatalı yönlendirmelerden kaynaklı olabilir. Bu incinmelerin ve ihtiyaçların üstesinden gelmeye çalışırken sıklıkla yanlış yollardan gideriz; hatta bazen hizmetimizi de bu yönde kullanırız. Hizmetimizle ilgili motivasyonlarımızı iyileştirmeden veya arındırmadan önderlik hizmetine kalkışmamız bize yarardan çok zarar getirecektir.
Başkalarına yardım etme motivasyonumuz çoğunlukla incelikli temellere dayalıdır. Yardım etme niyetimizi kendimize dürüst yanıtlar vererek irdeleyebiliriz:
- Bu hizmeti yaparak egomu tatmin etmiş olacak mıyım?
- Bu hizmet sayesinde tanınmayı umuyor muyum?
- Birinin ihtiyaçlarını anlayamadığımda ve ona tavsiye veremediğimde başarısızlık hissediyor muyum?
- Sadece duygusal, doğaüstü, şifa verme vb. etkilerle sonuç görebileceğim hizmet yolları mı arıyorum?
- Her zaman ruhsal olmak ve ruhsal konular hakkında konuşmak zorunda hissediyor muyum?
- Her zaman iyimser ve mutlu mu olmalı mıyım?
- Başkalarının önünde dürüst ve olduğum gibi miyim?
- Herkes tarafından sevilmek zorunda hissediyor muyum?
- Kendimi, insanların bana ve hizmetime yaklaşımlarına göre mi değerlendiriyorum?
- Birinin derin ihtiyaçlarını ve duygularını benimle paylaşması bana neler hissettiriyor? Kendi yaralarımın ve ihtiyaçlarımın etkisinde kalmadan başkalarına yardım edebilir miyim?
- Başkalarını onarma ihtiyacı hissediyor muyum? Onlara annelik etmek, onları çocuğum gibi benimsemek mi istiyorum? Onları itmek, uzaklaştırmak mı istiyorum? Canlarına okumak mı istiyorum?
- Başkasına yardım etmek beni çocukluğuma götürüp kendi yaralarım için ağlamama neden oluyor mu?
- Başkalarına, kendi ihtiyaçlarımı karşıladığı için mi, yani kendimi hoşnut etmek için mi yardım ediyorum?
Bu sorulardan herhangi birine “evet” diyorsak, muhtemelen başkalarına yardım etmeye hazır değilizdir. Buna ek olarak, insanlara yardım etmeye yöneldiğimizde kendimizde yukarıdaki motivasyonların görülüp görülmediğini başkalarına sormak, kendimizi daha geniş açıdan görmemizi sağlayacaktır.
Önder olarak öncelikle kendimizi tanımaya ve duygusal iyileşmeye yönelmeliyiz. Daha sonra, Tanrı’nın yardımıyla, kendi ihtiyaçlarımızdan ziyade koyunların ihtiyaçlarına göre hizmet edebiliriz. Neyse ki başkalarına yönelen bir Çoban gerçekten de şifa verme gücüne sahiptir. Kendi meselelerimizi çözümlemek üzere yardım gördükten sonra, koyunlara sağlıklı yönlendirmelerde bulunan sağlıklı çobanlar olabiliriz.
Hizmet için gerekli duygusal ve ruhsal hazırlık yaptıktan sonra bile motivasyonlarımız kusurlu olabilir. Tanrı adına kalkıştığımız işler iyi motivasyonlara dayansa da çoğunlukla bazı benmerkezci güdüler de taşır. Hangi alanda iyileşmeye ve gelişime daha ihtiyacımız olduğunu göstermesi için Baba’ya, Öğütçümüz’e dua edelim. Kendimize değil, Rab’be hizmet ettiğimizden emin olmak için sürekli kendimizi sınayalım. Bizi Kendisiyle doldurmasını isteyelim ki hizmetimizin bizi doldurması beklentisine girmeyelim.
