Çoğu zaman, başarı ile başarısızlık arasındaki fark, kazanmak için planlarınıza yeterince bağlı kalmak konusundaki kararınızdır.
David Cottrell
Colan, elli sayfalık kitapçığa, düşüncelerimizi alevlendiren şu örnekle başlar:
Kim bilir kaç kez söylendi bize, kilomuzu koruyup sağlıklı kalmanın yolu dengeli bir diyetten ve düzenli hareket etmekten geçer diye! Kurnaz pazarlamacılar değişik ve yaratıcı yollardan sunmakla birlikte, herkes formülü biliyor. Peki formülü bildiğimiz halde, bunu günlük hayatımıza uygulamak neden bu kadar zor? Kilo vermenin sırrı, formülü bilmekte değil, öteden beri bildiğimizi uygulamaktadır. (5. sayfa)
Colan gayet ikna edici bir şekilde (izlediğimiz stratejilere bakarak) sebatın, değerli başarıların anahtarı olduğunu açıklar. Colan, daha iyi stratejiler yerine, var olan stratejilerimizi uygulamaya koymanın daha iyi olduğunu öne sürer.
Colan, kitabını şu denklem üzerine kurar:
ODAKLANMA x YETERLİLİK x GAYRET = SEBAT
Colan’a göre, Örneğin, yeterli ve gayretli olabiliriz, ama yeterince işe odaklanmıyorsak ya planladığımızı yapamayacağız ya da beklenen uygunlukta uygulayamayacağız. Benzer şekilde (matematik denkleminde olacağı gibi), faktörlerden birini azıcık arttırsak bile, sebatı ve başarıyı önemli oranda arttırabiliriz.
Bu üç faktörden bir tanesi, yani odaklanma, önderler için en çetin olanıdır. İş arkadaşlarınızın cesareti kırıldığında ya da planlarınız alt üst olduğunda, amaçtan ve planlanandan uzaklaşmak işten bile değildir. Odaklanmak için, peşini bırakmayacağımız “bir şey” seçmeliyiz. Sonra, bizim bu “bir şeyimizi” desteklemeyen oluşumlara “hayır” demeye istekli olmamız lazım (Hristiyan eğitimci Howard Hendricks, önderlerin kendilerine “Şunları Yapma” başlıklı bir liste hazırlamalarını önerir). Odaklanmanın üçüncü kısmı (“bir şey” seçtikten ve “hayır” demeyi öğrendikten sonra), basitleştirmedir. Basitleştirmenin rehberi olarak Colan, yaşamın her alanında görülen “80/20” kuralını hatırlatır (yani trafik sıkışıklığının %80’i, yolların %20’sinde meydana gelir; sınıftaki katılımın %80’i öğrencilerin %20’sinden gelir; elbiselerinizin %20’sini %80 oranında giyersiniz; bir şirketin gelirlerinin %80’i müşterilerinin %20’sinden gelir vs.). Eğer amaçlarımızın en üretken olan %20’lik kısmına odaklanarak işi basitleştirirsek, daha verimli olabiliriz. Eğer adamlarınızın %20’si işlerin %80’nini yapıyorsa (daha fazla kişiye gerek kalmadan) anahtar durumundaki kişileri belirleyip güçlendirmeniz mümkün.
Yeterlilik, sebatın sağlam bir temelidir. Yeterlilik, maharet ve bilgiyi içermenin yanı sıra sistemleri (örn. planlama, hedef belirleme, başarıyı ölçme, değerlendirme, kabullenme, iletişim ve eğitim) de içerir. Colan’ın açıkladığı gibi, “tanımlanmış, düzenli, önceden ne olacağı belli olan bir iş yapmak ya da karar vermek” için sistemleri kullanmak, olumlu alışkanlıklar yaratır. Colan yine de uyarıyor: “İyi sistemler, kendiliğinden veya bir rastlantı sonucu doğmaz. Kendinize şunu sorun: ‘Ekibimdeki insanların planlarını eyleme geçirmelerine yardım edecek hangi sistemleri uygulamaktayım?’” (6. sayfa). Yeterlilik, birkaç süper çalışandan olağanüstü başarılar beklemekle değil, hizmet edenlerin hepsinin düzenli ve uygun gayretleriyle başarılır. Colan’ın gözlemleri şöyle: “Ekibinizin yeterliliğini arttırmanın en basit ama etkili yollarından biri, hedefi açık seçik tanımlamaktır” (22. sayfa). İyi hedefler belirgin, ölçülebilir, geçerli ve belirli bir süre içinde bitirilmesi öngörülen hedeflerdir.
Tıpkı bir matematik denkleminde olduğu gibi, eğer odaklanma, yeterlilik ve gayret faktörlerden biri yoksa, sebatın sonuç değeri sıfır olacaktır!
Sebat için üçüncü şart, gayrettir. Colan der ki, “Yüksek başarıların sahibi önderlerin ve genel olarak tüm bireylerin ortak özelliği, o ‘Bir şey’ için duydukları derin istek ve gösterdikleri büyük gayrettir. Odaklanmak ve yeterlilik, sebat için hayati öneme sahip olmakla birlikte, gayret, ekiptekilerin uzun ve zahmetli yolda birlikte mücadele etmelerini sağlayan ve onları birleştiren bir tutkal görevi görür” (33. sayfa). Sadece görev gereği olarak değil, bir şeylere bir katkı sağlamak, yaşamda bir anlam bulmak için duyulan istek, gayreti ateşler. Ekip elemanları, başarılmak istenen o büyük ‘Bir Şey’in bir parçası olduklarını gördükleri zaman, gayrete geleceklerdir. İçten saygı ve takdir, sadece kişinin başardığı işe değil, bireyin kendisine gösterilen tutarlı ve iyi davranış, ekip gayretini besler. Değerler (sadece ne yaptığımız değil, bunu nasıl yaptığımız) de gayret için vazgeçilmez çeşnilerdir. “Değerleri ifade etmek, ekibin o ‘Bir Şey’i için harcadığınız gayretin doğal bir ürünü olmalıdır. En iyisi, her değeri gösteren bazı davranışları tarif etmektir. Bu, çalışanların, o değerlerin ruhunu anlamasına yardım eder ve yanlış yorumlar yapmalarını en aza indirir” (39. sayfa).
Colan, kitapçığını şu önemli hatırlatmayla sonuçlandırır: “Sebat, içten dışa doğru işler. Kendinizle başlamalısınız, örnek olup başı çekmelisiniz. Etkili bir ekip icraatı, etkili kişisel icraatla başlar. Ekiplerine istedikleri değişiklikleri kabul ettirmeye çalışan ama bu değişikliklere bizzat katılmayan önderler, planlarını başarıya ulaştıramazlar. Yüksek başarıların sahibi olan önderler, kendileriyle işe başlarlar” (42. sayfa).
Colan, “Pes etme!: Sebat etme Sanatı” adlı kitapçığı özellikle iş dünyasındaki önderler için yazdı. Ne var ki, sebat (Kutsal Kitap’ta geçen “sadakat” sözcüğünün karşılığı) RAB’be hizmet eden bizler için de hayati bir öneme sahiptir. Bu kitapta sunulan düşünceler uygulamaya konursa, bize ve önderlik ettiğimiz insanlara yardım edebilir.
